Standby deelde uit op de Dag van de Thuiszorg

De Dag van de Thuiszorg, we staan er elk jaar bij stil, omdat we graag onze waardering uitspreken naar mensen die werken in onze mooi zorgtak. Dit jaar besloten we daar een bijzondere invulling aan te geven en onze zorgverleners en cliënten er zelf een belangrijke rol bij te laten spelen.

En dus vroegen we jullie om je favoriete (collega) zorgverlener te nomineren zodat wij diegene op een mooie manier in het zonnetje konden zetten. Wij hadden namelijk twee prachtige elektrische fietsen weg te geven… en het was aan jullie om te bepalen wie deze in ontvangst mochten nemen. Uit de vele inzendingen selecteerden wij twee gelukkige winnaressen: Mieke Langenberg en Nel van Rens, beiden sinds lange tijd als zorgverlener actief bij ons.

Uiteraard wilden we ook aan de uitreiking van de fietsen een bijzondere draai geven. Daarom besloten we Mieke en Nel, samen met degene die hen had genomineerd, te verrassen. Op dinsdag 26 september, de Dag van de Thuiszorg, ging dat gebeuren.

Mieke Langenberg
Als eerste was Mieke aan de beurt. Zij werd genomineerd door Mariska van Oers, cliëntmanager bij Standby. Waarom? In de vijf jaar dat Mariska bij Standby werkt is er nog nooit een klacht over Mieke binnengekomen. Mariska heeft haar in die tijd leren kennen als een hardwerkende collega, die heel begaan is met haar cliënten. Mieke denkt altijd in oplossingen als het gaat om de invulling van het rooster, staat altijd voor iedereen klaar en is bijzonder vriendelijk. Ondanks haar leeftijd, Mieke is 74 jaar, weet ze van geen ophouden en werkt ze nog steeds veel en vol enthousiasme. Mariska gunt haar de elektrische fiets dan ook van harte, zeker omdat Miekes eigen fiets, haar enige vervoersmiddel, pas geleden is gestolen.

Toen Mieke werd verrast, was ze nietsvermoedend aan het werk bij Zorgvilla Ome Jan. Mariska was daar ‘toevallig’ ook aanwezig. “Ik had niets in de gaten”, blikt Mieke later met ons terug. “Dus toen er ineens een cameraploeg binnenkwam die op zoek was naar ene Mieke, ging ik haar ook zoeken! Toen ik in de gaten kreeg dat het om mij ging, was ik dan ook erg verrast. En hoewel ik niet graag in het middelpunt sta, vond ik het erg leuk.”

“Toen ze me vroegen of ik wist welke collega me genomineerd had, had ik geen idee. Ik had Mariska wel gezien, maar ik dacht meer aan een collega-zorgverlener. Toen bleek dat zij het was, moest ik wel lachen. Want natuurlijk is zij ook een collega!” Het is zelfs aan Mariska te danken dat Mieke bij Ome Jan werkt, vertelt ze: “Zij vond het echt iets voor mij, maar ik had mijn twijfels. Ik heb altijd veel bij particulieren zorg verleend en dit was toch iets heel anders.”
Op aandringen van Mariska besloot Mieke het toch een keer te proberen en het bleek een succes. “Ik vond het hartstikke leuk”, vertelt Mieke. “Als ik hier aankom, dan herkennen de bewoners me ook gewoon, dat is ontzettend leuk. Ik voel me als een vis in het water bij Ome Jan en hoop er nog lang te mogen werken.”

De energieke zorgverleenster is nog lang niet van plan te stoppen met werken. “Laatst vroeg iemand me of ik nog niet achter de geraniums ging zitten. Waarom zou ik? Ik heb geen kinderen, voel me goed, vind het werk heel leuk en ben nog steeds erg enthousiast. Mijn zusjes zeggen wel eens tegen mij als ik ga werken: het lijkt wel of je naar een feestje gaat. En dat is ook zo. Ik heb zo ontzettend veel mooie cliënten en beleef zulke mooie momenten met ze, dat is geweldig. Van vrolijke dingen tot bijvoorbeeld een overlijden, want als je als verzorgende daar van de familie bij mag zijn, dat is heel bijzonder.”

Wat Mieke ook heel bijzonder vindt, is dat ze nu als blijk van waardering een splinternieuwe elektrische fiets heeft gewonnen. “Ik doe alles op de fiets”, lacht ze. Ik moet ook wel, want toen ik in 2008 met mijn man vanuit Australië weer in Nederland kwam wonen, heb ik mijn Australische rijbewijs nooit om laten zetten. Toen ik niet veel later bij Standby ging werken fietste ik overal naartoe. En dat doe ik nu nog. Dus toen laatst mijn fiets was gestolen, baalde ik daar flink van. Nu gebruik ik voor mijn werk een oude fiets en wordt deze elektrische fiets echt mijn toerfiets, ik ben er al mee naar Oisterwijk geweest om lekker koffie te drinken!”

Nel van Rens

Dezelfde middag is het de beurt aan Nel van Rens om verrast te worden met haar elektrische fiets. Zij werd genomineerd door collega Anissa Darkaui, die haar omschrijft als iemand met een groot hart die lief is voor de cliënt en de familie en weet wat zorg betekent. Ze heeft veel bewondering voor haar. Anissa en Nel leerden elkaar kennen toen Nel de inmiddels overleden moeder van Anissa kwam verzorgen. Voor die tijd had Anissa alle zorg voor haar moeder op zich genomen en was zelfs gestopt met werken. Nel zag hoe goed zij dat deed en raadde Anissa aan om ook bij Standby te gaan werken. En dat deed ze. De twee werden collega’s én dikke vriendinnen.

Op dinsdag 26 september zou Anissa Nel trakteren op een lunch. Nadat ze haar thuis had opgehaald, reed Anissa eerst nog even langs het kantoor van Standby met het smoesje dat ze nog even de planning moest checken. “Toen we daar aankwamen, wilde Anissa eerst nog even buiten wachten, omdat ze op een bepaalde tijd had afgesproken”, kijkt Nel terug. “Wat raar, dacht ik nog, je kunt daar toch altijd gewoon even binnenlopen? Dus toen we eindelijk naar binnen liepen en ik al die mensen zag, ging bij mijn wel een lichtje branden. Het was een superleuke verrassing, ik had het absoluut niet verwacht. Ik was er ook helemaal niet mee bezig, de oproep om iemand te nomineren was al zo lang geleden. Dit betekent dat je zeer gewaardeerd wordt en dat is wel heel erg bijzonder.”

Die waardering is wederzijds, aldus Nel. “Vanaf het eerste moment dat ik Anissa bezig zag met haar moeder dacht ik goh, waarom zit die meid niet in de zorg? Zij is een echte zorgmedewerkster met een ruime blik. Dus niet alleen een pleister plakken of een katheter verwisselen, maar ook net even die extra stap zetten. Ik draag sowieso al mijn jonge collega’s een warm hart toe en hoop dat er meer verjonging bij Standby komt. Ikzelf werk er al 24 jaar, sinds het allereerste begin in de garage van Menny. Uiteraard is er in die tijd heel veel veranderd, maar dat kan ook niet anders als je zo groeit. Natuurlijk zie ik dingen die vroeger beter waren, maar andersom geldt dat ook. Ik kan daar heel creatief mee omgaan en werk er dus nog steeds met heel veel plezier.”

“Ik ken vele mooie zorgmomenten en cliënten, zoals een jonge jongen die ik 9 jaar heb verzorgd. Hij had een ernstig ongeluk gehad waarbij zijn tweelingbroer om het leven was gekomen. Hij was met NAH uit de strijd gekomen en moest eigenlijk alles weer opnieuw aanleren, zoals klokkijken, lopen, fietsen en ga zo maar door. Ik ben met hem in alle voetbalstadions van Nederland geweest. En naar de Afsluitdijk, daar was hij nog nooit geweest. Dat was heel bijzonder.
In het begin werkte ik sowieso meer met jongeren, maar naarmate ik zelf ouder werd ging ik ook meer voor ouderen zorgen. Daar heb ik bewust voor gekozen, ik wil niet als een soort oma achter mijn jonge cliënt aan hobbelen. En ik werk graag met dementerenden, dat zijn eigenlijk ook een soort kinderen. Zij zijn zo eerlijk en puur, heerlijk!”

Nel is ontzettend blij met de door haar gewonnen elektrische fiets. En als ze hoort dat Mieke er ook een heeft mogen ontvangen, is ze heel blij voor haar. “Ik ken haar heel goed, we hebben ook best veel samengewerkt. Ze is een hele leuke collega, heel hartelijk en sociaal en ze staat voor iedereen klaar. Ik gun het haar van harte, maar dat geldt voor heel veel mensen bij Standby, want ik heb zoveel fijne collega’s!”

Nieuwsgierig naar de video’s van Mieke en Nel?
Bekijk ze hier: standbyzorg.nl/dagvandethuiszorg

Dit artikel is ook te lezen in de Bijdehand nummer 8. De Bijdehand is ons magazine voor cliënten, zorgverleners en medewerkers van Standby.